Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Greece should be protecting coding lessons in schools, not cutting them

Coding is becoming acknowledged as a critical literacy for the 21st century. In Greece, despite a four-year long, devastating financial crisis and a much-criticised government, Greece ranked sixth worldwide in the number of students completing 2013's Hour of Code challenge.

Students in Greece have enjoyed the option of a coding class in their senior year of high school for the past 15 years, which is examined nationally in the technology orientation of the University Placement Exams.

Yet the Greek government, with its new school bill proposals in August 2013, astonished students and teachers by moving to eliminate technology completely from these exams.

In response, university professors and teachers' associations objected in letters and petitions, and hundreds commented on the government's consultation website. This, in the same year marking the launch of the Hour of Code, which engaged as many teachers as possible in introducing students to an hour-long programming activity in class.

Greece has always been a small country lacking technology infrastructure in schools, but teachers and students embraced the Hour of Code initiative with fervour, ranking only behind the US, UK, Canada, Turkey and India on the global leaderboard.

US president Barack Obama may have stressed how important coding is to the economy, but the Greek administration thinks otherwise and since September, coding has had no place in our high-school curriculum.

"The children of today are far from the rural or even typical industrial societies we knew," wrote Joseph Sifakis, laureate of the 2007 Turing award, in a powerful newspaper opinion piece arguing that the bill promoted digital illiteracy.

"In modern societies we spend 95% of our time using technology products. Education should provide youngsters with the necessary theoretical and practical tools – and skills – to comprehend this technological world and pursue a successful career in its ranks."

Since then, three hours of computer science have been introduced into the core curriculum, while another item on the government's agenda is the "Digital School" initiative, which the education minister, Constantinos Arvanitopoulos, has said is about "introducing ICT in education, leading to innovation in both teaching and learning".

Computer science teachers, technology-oriented students and their parents remain confused. Did they have to lose their coding classes?

Unemployment is soaring in Greece, as the government tries to satisfy demands from the European commission, IMF and European Central Bank – the "Troika" as they are known – for more austerity measures.

Those who do still have a job are dealing with regular salary cuts, while taxes and prices are still rising. The dwindling nature of the economy is shown by the number of businesses closing every day.

But the Greek government should be protecting education policies that foster economic growth opportunities – not chopping them.

Mina Theofilatou is a computer science teacher and electrical and computing engineer in Kefalonia, Greece


http://www.theguardian.com/technology/2014/jun/16/greece-coding-schools-programming-children

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Δύτες με ρομποτικό εξωσκελετό θα εξερευνήσουν την περιοχή του ναυαγίου των Αντικυθήρων

Δύτες με ρομποτικό εξωσκελετό θα εξερευνήσουν την περιοχή του ναυαγίου των Αντικυθήρων

Όπου βρέθηκε ο διάσημος αρχαίος υπολογιστικός μηχανισμός

ΝΑΥΑΓΙΟ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ηλικίας περίπου 2.000 ετών, θεωρείται ο αρχαιότερος υπολογιστής στον κόσμο, ικανός να υπολογίζει με αυτόματο τρόπο αστρονομικά φαινόμενα όπως οι κινήσεις του Ήλιου, της Σελήνης και των άστρων, οι φάσεις του φεγγαριού, οι εκλείψεις, ακόμη και οι ημερομηνίες των μελλοντικών Ολυμπιακών Αγώνων. Φέτος, Αμερικανοί και Έλληνες ερευνητές θα ερευνήσουν ξανά την περιοχή του ναυαγίου του ρωμαϊκού πλοίου, όπου βρέθηκε η διάσημη αρχαία συσκευή, με στόχο να κάνουν νέες σημαντικές ανακαλύψεις.

Αλλά αυτήν τη φορά, οι επιστήμονες θα έχουν στη διάθεσή τους ό,τι πιο προχωρημένο (ουσιαστικά ακόμη σε πειραματικό στάδιο) διαθέτει σήμερα η παγκόσμια υποθαλάσσια αρχαιολογία: έναν ρομποτικό εξωσκελετό, τον πιο εξελιγμένο στον κόσμο. Θα τον φορά ένας Αμερικανός δύτης, έτσι ώστε να μπορεί να μένει για πολλή ώρα στον βυθό και παράλληλα να έχει αυξημένες δυνατότητες ανασκαφής και χειρισμού των τυχόν άκρως ευαίσθητων αρχαίων αντικειμένων που θα βρεθούν. Οι προκαταρκτικές έρευνες πέρυσι έδειξαν ότι υπάρχουν στον βυθό αρχαιολογικού ενδιαφέροντος αντικείμενα διάσπαρτα σε μια έκταση δεκάδων μέτρων, ενώ ανακαλύφθηκε κι ένα δεύτερο άγνωστο ναυάγιο, δίπλα στο ήδη γνωστό.

Ο εξωσκελετός, με την ονομασία Exosuit, κατασκευασμένος από την καναδική εταιρεία ρομποτικής Nuytco Research, σύμφωνα με το «New Scientist» έχει ανθρωποειδή μορφή και διαθέτει προωθητήρες όπως ο «Iron Man» στην ομώνυμη ταινία, οι οποίοι επιτρέπουν στον αρχαιολόγο- δύτη να κινείται και να εργάζεται σε βάθος έως 300 μέτρων. Ο εξωσκελετός αρχικά προοριζόταν για υποβρύχια χρήση στις μονάδες βιολογικού καθαρισμού της πόλης της Νέας Υόρκης, όμως ήδη αυτό τον μήνα δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στη θάλασσα από ερευνητές του διάσημου Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στις έρευνες στα Αντικύθηρα.

Συνήθως οι αρχαιολόγοι που δουλεύουν στον βυθό φορούν τον συμβατικό καταδυτικό εξοπλισμό, όμως αυτός τους περιορίζει για το πόση ώρα μπορούν να μείνουν στο νερό, σε ποια βάθη μπορούν να κατέβουν και τι είδους έρευνα μπορούν να κάνουν. Όταν μάλιστα τα βάθη είναι πιο μεγάλα, οι ερευνητές πρέπει να εξαρτώνται από τηλεκατευθυνόμενα μικρά υποβρύχια σκάφη, που έχουν κάμερες και σόναρ.

Οι δυνατότητες ενός εξωσκελετού βρίσκονται κάπου ανάμεσα στον παραδοσιακό καταδυτικό εξοπλισμό και σε ένα υποβρύχιο. Όπως δήλωσε ο ερευνητής Φιλ Σκοτ, «είναι βασικά σαν να φοράς ένα υποβρύχιο. Η πίεση μέσα στον εξωσκελετό δεν διαφέρει από το να βρίσκεται κανείς σε ένα υποβρύχιο ή πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μπορούμε πλέον να πάμε κατευθείαν στον βυθό, να μείνουμε εκεί πέντε ώρες και να γυρίσουμε αμέσως στην επιφάνεια, χωρίς να χρειαστεί αποσυμπίεση».

Όταν οι Έλληνες ψαράδες και σφουγγαράδες είχαν βρει το ναυάγιο ενός κατάφορτου ρωμαϊκού πλοίου του 1ου αιώνα πΧ στα ανοιχτά των Αντικυθήρων το 1900, μπορούσαν να παραμείνουν το πολύ πέντε λεπτά στο βυθό, προτού ανέβουν ξανά στην επιφάνεια, ενώ αρκετοί έμειναν παράλυτοι και ένας πέθανε από τα προβλήματα της αποσυμπίεσης (της νόσου των δυτών). Το 1976, όταν ο Ζακ Κουστώ έκανε τη δική του υποβρύχια αποστολή στην ίδια τοποθεσία, οι δύτες του δεν μπορούσαν να μείνουν πάνω από δέκα λεπτά στο βυθό.

Τέτοιοι περιορισμοί δεν ισχύουν πια σήμερα, χάρη στη νέα τεχνολογία. Όπως δήλωσε ο ερευνητής του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole, Μπρένταν Φόλεϊ, «με το Exosuit, η παραμονή μας στο βυθό γίνεται ουσιαστικά απεριόριστη. Τώρα πια, ένας αρχαιολόγος μπορεί να μείνει επί ώρες μέσα στη στολή του».

Ο εξωσκελετός, κόστους 1,5 εκατ. δολαρίων, είναι φτιαγμένος από κράμα αλουμινίου και επιτρέπει στον δύτη που τον φορά να κινεί ελεύθερα τα χέρια και τα πόδια του. Οι προωθητήρες είναι τόσο οριζόντιοι, όσο και κάθετοι, επιτρέποντας έτσι στον δύτη (ανάλογα με το ποιος προωθητήρας ενεργοποιείται) να κινείται προς κάθε κατεύθυνση. Ο έλεγχος των προωθητήρων γίνεται με πεντάλ ποδιών, που βρίσκονται μέσα στη ρομποτική στολή.

Ο Exosuit συνδέεται με ένα καλώδιο με το μητρικό πλοίο στην επιφάνεια, το οποίο τροφοδοτεί συνεχώς τους προωθητήρες του Εxosuit με ηλεκτρική ενέργεια, ενώ παράλληλα μεταφέρει φωνή, βίντεο και δεδομένα από τον δύτη προς το πλοίο και αντίστροφα, επιτρέποντας έτσι την αμφίδρομη επικοινωνία. Ο δύτης μπορεί να τροφοδοτείται με οξυγόνο γύρω στις 50 ώρες, ενώ αν κάτι δεν πάει καλά, ο εξωσκελετός του διαθέτει έξτρα μπαταρία και ένα δεύτερο σύστημα επικοινωνιών. Αν ο δύτης δεν μπορεί να ελέγξει τη στολή του για κάποιο λόγο, τότε αναλαμβάνει τον έλεγχο το πλοίο επιφανείας και μόνο του μπορεί να τραβήξει πάνω τον ρομποτικό εξωσκελετό μαζί με τον δύτη.

H πρώτη πραγματική επιστημονική δοκιμή του εξωσκελετού θα γίνει τον Ιούλιο, όταν ερευνητές του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας θα κάνουν υποβρύχιες έρευνες στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής των ΗΠΑ, στην περιοχή «Φαράγγια», αναζητώντας υποθαλάσσιους οργανισμούς που εμφανίζουν το φαινόμενο της βιοφωταύγειας.

Θα ακολουθήσει η αποστολή στα Αντικύθηρα, η οποία αρχικά θα κρατήσει ένα μήνα, καθώς ο εξωσκελετός Exosuit θα είναι δανεικός για δύο εβδομάδες το πολύ από την εργοληπτική εταιρεία J.F.White, που τον χρησιμοποιεί στους υπονόμους της Νέας Υόρκης. Όμως η αναζήτηση νέων ευρημάτων στα νερά των Αντικυθήρων αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.

Μαθητές ελληνικού λυκείου νίκησαν σε διεθνή διαγωνισμό του CERN!

Το Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο της Βαρβακείου Σχολής της Αθήνας είναι το ένα από τα δύο σχολεία, μαζί με το ολλανδικό Κολλέγιο Ντομίνικους, που κέρδισαν στον διεθνή σχολικό διαγωνισμό «A beamline for School» τον οποίο είχε διοργανώσει το CERN.

Σχεδόν 300 ομάδες μαθητών λυκείου, μεταξύ των οποίων 19 από την Ελλάδα, πρότειναν ένα συγκεκριμένο πείραμα και οι δύο νικήτριες ομάδες που επιλέχθηκαν θα φιλοξενηθούν μετά το καλοκαίρι στο CERN, όπου θα έχουν την ευκαιρία να εκτελέσουν το πείραμά τους στον βοηθητικό επιταχυντή SPS (Super Proton Synchrotron), μήκους επτά χιλιομέτρων.

Η 12μελής ομάδα με την ονομασία «Σύντροφοι του Οδυσσέα» του Βαρβακείου έχει υπεύθυνο καθηγητή τον φυσικό Ανδρέα Βαλαδάκη. Οι Έλληνες μαθητές πρότειναν να μελετήσουν τη διάσπαση των φορτισμένων πιονίων, μίας κατηγορίας μεσονίων, σωματιδίων που περιέχουν ένα κουάρκ και ένα αντικαουάρκ, με στόχο να ερευνήσουν την ασθενή πυρηνική δύναμη, μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις στη φύση.

Ο διαγωνισμός συμπίπτει με τα 60ά γενέθλια του CERN, φέτος, και έχει σκοπό να θέσει στη διάθεση των μαθητών έναν επιταχυντή για την πραγματοποίηση ενός πειράματος, με τον ίδιο τρόπο που γίνονται τα κανονικά πειράματα από τους ερευνητές του Οργανισμού.

Σε λιγότερες από 1.000 λέξεις, κάθε πρόταση έπρεπε να εξηγεί γιατί οι μαθητές ήθελαν να πάνε στο CERN, τι περίμεναν να αποκομίσουν από την εμπειρία τους και πώς σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν τη δέσμη των σωματιδίων για το πείραμά τους. Επίσης, έπρεπε να δημιουργήσουν ένα σύντομο ψυχαγωγικό βίντεο με τα βασικά σημεία της πρότασής τους.

«Όταν είχαμε την αρχική ιδέα για τα σχολεία, ποτέ δεν περιμέναμε μία τόσο φανταστική γκάμα προτάσεων από όλο τον κόσμο» δήλωσε ο συντονιστής της πρωτοβουλίας, Κριστόφ Ρέμπσερ. «Έμεινα έκπληκτος από τη δημιουργικότητα και την κινητοποίηση των μαθητών… Για πολλούς μαθητές ήταν η πρώτη γεύση τους από την πραγματική επιστήμη» πρόσθεσε.

Μία ομάδα επιστημόνων του CERN αξιολόγησε τις προτάσεις και επέλεξε αρχικά τις 16 καλύτερες από τις συνολικά 292 και τελικά τις δύο που ξεχώρισαν. Μάλιστα, η τελική επιλογή της ελληνικής και της ολλανδικής μαθητικής ομάδας έγινε από επίσημη επιτροπή του CERN, η οποία, όντως, αποφασίζει πώς θα κατανείμει τον χρόνο χρήσης του επιταχυντή σε διάφορα προτεινόμενα πειράματα επιστημόνων.

Ήδη, επιστήμονες του CERN εξετάζουν τις επιστημονικές και τεχνικές λεπτομέρειες, σε συνεργασία με τις δύο νικήτριες ομάδες, ώστε να προετοιμαστεί σωστά η διενέργεια των αντίστοιχων πειραμάτων, τα οποία προγραμματίζεται να πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο.


http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=31205&subid=2&pubid=113287246


Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Intel: Νέο ρομπότ που περπατά και μιλά

Η αμερικανική εταιρεία κατασκευής επεξεργαστών Intel ανακοίνωσε ότι δημιούργησε ένα ρομπότ, τον «Τζίμι», που συναρμολογείται από μέρη, τα περισσότερα από τα οποία έχουν εκτυπωθεί σε τρισδιάστατο εκτυπωτή. Μόλις είναι ολοκληρωμένο, το ρομπότ αρχίζει να μιλά και να περπατά.

 



Ο λευκού χρώματος και ύψους περίπου 75 εκατοστών «Τζίμι» θα διατίθεται στους καταναλωτές έως το τέλος του έτους, με κόστος περίπου 1.600 ευρώ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Η τιμή του «κιτ» συναρμολόγησης για το ρομπότ αναμένεται να πέσει κάτω 1.000 δολάρια σε λίγα χρόνια. Στο «κιτ» θα περιλαμβάνονται και ορισμένα μηχανικά μέρη του ρομοπότ που δεν εκτυπώνονται, καθώς και ο επίσης μη εκτυπώσιμος επεξεργαστής Edison της Intel.

Το ρομπότ μπορεί να προγραμματιστεί κατάλληλα, ώστε να τραγουδά, να μιλά διάφορες γλώσσες, να στέλνει μηνύματα στο Twitter, να σερβίρει ποτά και πολλά άλλα. Οι ιδιοκτήτες ρομπότ όπως ο «Τζίμι» θα μπορούν να τα προγραμματίζουν κατά βούληση για να κάνουν μοναδικά πράγματα, ενώ θα μπορούν να μοιράζονται με άλλους χρήστες τα προγράμματα αυτά, με την μορφή εφαρμογών που θα μπορούν να «κατεβαίνουν» μέσω διαδικτύου.

Η Intel προσπαθεί να κερδίσει το χαμένο έδαφος στις νέες τεχνολογίες (ταμπλέτες, έξυπνα κινητά) και, μεταξύ άλλων, στοχεύει στη δημιουργία «έξυπνων» ρούχων, καθώς και στην κατασκευή συναρμολογούμενων και αυτόνομων ιπτάμενων ρομπότ (drones), που θα απευθύνονται στους χομπίστες, οι οποίοι ξετρελαίνονται να φτιάχνουν μόνοι τους διάφορα ηλεκτρονικά «γκάτζετ».

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ