Αντεστραμμένη Διδασκαλία (flipped classroom) και Τεχνητή Νοημοσύνη (Α.Ι.) στην εκπαίδευση

20 τρόποι να ενθαρρύνουμε τη δημιουργικότητα

Επινοητικότητα είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με πολλούς τρόπους,  είναι ένα υποπροϊόν της καλλιτεχνικής νοημοσύνης. Όπως τα παιδιά αναπτύσσουν την επινοητικότητα μαθαίνουν να εμπιστεύονται το ένστικτό τους και τις μοναδικές τους ικανότητες.
Αποκτούν μια θετική στάση απέναντι στην επίλυση προβλημάτων. Τα επινοητικά παιδιά ωριμάζοντας γίνονται άτομα γεμάτα αυτοπεποίθηση και αγάπη για τη δουλειά. Και ακόμη πιο σημαντικό είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται και να χαίρονται τις χαρές της ζωής.

Η ικανότητα του να είναι κανείς επινοητικός πηγάζει από το μυαλό, αλλά όχι από οποιοδήποτε μυαλό… Η δημιουργικότητα μπορεί να υπάρξει μόνο σε καλά «αναθρεμμένα» μυαλά, που συνδυάζουν τους γενετικούς παράγοντες με περιβάλλον που αποτελείται από πρόθυμους ενήλικες να ανταποκριθούν και να προσφέρουν ερεθίσματα.

1. Ενθαρρύνουμε την περιέργεια και το να ζητάνε απαντήσεις για κάθε τι. Ένας πολύ καλός τρόπος για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των μικρών παιδιών είναι « Δεν ξέρω ούτε κι εγώ. Πώς νομίζεις ότι μπορούμε να μάθουμε;»
2. Δεν καταπνίγουμε τη δημιουργικότητα των παιδιών με ατελείωτα έτοιμα παιχνίδια του εμπορίου. Με απλά υλικά ας φτιάξουν τα δικά τους παιχνίδια.
3. Να εκτιμάμε τις διαφορετικές ιδέες και γνώμες. Να ενθαρρύνουμε τον καταιγισμό-ιδεών λέγοντας: «Ωραία αυτός είναι ένας τρόπος για να το κάνουμε, μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο;» ή «Τι υπέροχη ιδέα, δεν το είχα σκεφτεί πιο πριν ας το δοκιμάσουμε…»
4. Ενθαρρύνουμε την εξερεύνηση. Μπορούμε να κάνουμε συγκεκριμένα σχόλια, που παρακινούν τα παιδιά όπως: «Πολύ ενδιαφέρον! Έκανες ένα μυστικό πέρασμα με τα τουβλάκια σου» ή «Ο τρόπος που ανέμειξες τα διάφορα πράσινα για να φτιάξεις τα φύλλα κάνει το δέντρο να μοιάζει τόσο αληθινό!»
5. Να αποφεύγουμε να ντροπιάζουμε και να κάνουμε να αισθάνονται άσχημα τα παιδιά που έχουν δοκιμάσει κάτι και έχουν κάνει λάθη. Δεν λέμε: «Τι στο καλό σκεφτόσουνα όταν το έκανες αυτό;» Αντίθετα καλό είναι να προσφέρουμε τη στήριξή μας λέγοντας: «Καλύτερα να δοκιμάσεις κάτι άλλο αν νομίζεις ότι αυτό είναι λάθος, πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις.» Ενθαρρύνουμε  το να παίρνουν ρίσκα (σε λογικά πλαίσια) που θα τα οδηγήσουν στην  δημιουργικότητα. και μην ξεχνούμε από το λάθος μαθαίνεις.
6. Να τονώνουμε τη γεμάτη  φαντασία, ανεξάρτητη σκέψη κάνοντας ερωτήσεις. Να αποφεύγουμε να λέμε στα παιδιά τι ακριβώς πρέπει να κάνουν σε μια εργασία.
7. Να αποφεύγουμε τις αποθαρρυντικές και γεμάτες αρνητισμό φράσεις. Τα γεμάτα κριτική σχόλια είναι σαν να τιμωρούν τη δημιουργικότητα. Για παράδειγμα να μην λέμε «Όχι δεν είναι σωστός ο τρόπος που το κάνεις αυτό, άσε με να σου δείξω το σωστό τρόπο.» ή «Αυτό που κάνεις δεν πρόκειται να γίνει ποτέ…» ή ακόμα χειρότερα «Καλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σωστό πια;»
8. Αντιστεκόμαστε στην τελειομανία. Δεν κάνουμε εμείς κάτι που μπορεί να κάνει το παιδί ή πρέπει να κάνει το παιδί απλά επειδή το κάνουμε πιο γρήγορα και πιο σωστά. Σεβόμαστε τη διαδικασία μάθησης που προκύπτει από την ενασχόληση του παιδιού με το κάθε τι. Είναι η διαδικασία αυτή καθαυτή που είναι σημαντική παρά το τελικό αποτέλεσμα. Με την εξάσκηση, ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί θα βελτιώνεται συνεχώς.
9. Δείχνουμε σεβασμό σε κάθε δημιουργική προσπάθεια του παιδιού. Μπορούμε να αναρτούμε  σε πίνακες από φελλό ή στο γραφείο μας τα έργα των παιδιών μας. Τα παιδιά το λατρεύουν αυτό σαν ένδειξη αποδοχής της αγάπης και της εκφραστικότητάς τους.
10. Αποφεύγουμε να συγκρίνουμε και μάλιστα με καθόλου κολακευτικά σχόλια τις εργασίες των παιδιών μας μεταξύ τους. Καλό είναι να μην λέμε: «Ο συμμαθητής σου λέει καλύτερες ιστορίες από σένα.» ή «Γιατί δεν μπορείς να ζωγραφίσεις όμορφες ζωγραφιές σαν τον φίλο σου; Πάντα χρησιμοποιείς αυτά τα μουντά και σκοτεινά χρώματα»
11. Ενθαρρύνουμε το πηγαίο χιούμορ. Το χιούμορ βοηθάει τα παιδιά να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Γελάμε μαζί τους συχνά και βρίσκουμε τα αστεία τους πετυχημένα.
12. Διευκολύνουμε και απλοποιούμε το παιχνίδι, δεν το περιορίζουμε σε κανόνες. Τα παιδιά λατρεύουν να παίζουμε μαζί τους στο πάτωμα. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού προσπαθούμε να ακολουθούμε τα παιδιά στο παιχνίδι τους. Το παιχνίδι θα πρέπει να είναι σαν ένας χορός μεταξύ σας και όχι σαν ένα κονσέρτο που εσείς είστε ο μαέστρος.
13. Παίζουμε παιχνίδια που απαιτούν διαφορετικές απαντήσεις. Μπορούμε να παίξουμε το «Τι θα γινόταν αν…» Αφήνουμε τα παιδιά να πάρουν αποφάσεις για το πώς θα φτιάξουν κάτι και δεν επιβάλλουμε τη γνώμη μας γιατί απλά θεωρούμε ότι αυτό είναι το σωστό
14. Παίζουμε παιχνίδια που συνδυάζουν τη φαντασία με το λόγο. Για παράδειγμα να βρούμε τρόπους να χτίσουμε ένα σπίτι αν προσγειωνόμασταν στο φεγγάρι.
15. Παίζουμε παιχνίδια ρόλων. Αλλά τα διανθίζουμε με τρελά και φανταστικά σενάρια όπως ότι είμαστε κάποιο ζώο ή φύλλα στον άνεμο ή μηχανές του ποπ-κορν.
16. Προσφέρουμε ένα ασφαλές αλλά γεμάτο προκλήσεις περιβάλλον, όπου τα παιδιά μπορούν να εξερευνήσουν μια ποικιλία από υλικά. Από ανακυκλώσιμα υλικά, μαρκαδόρους, χαρτιά, χαρτόνια, κόλλες, αυτοκόλλητα, δαχτυλομπογιές, κιμωλίες, λαδοπαστέλ κλπ.
17. Φτιάχνουμε χειροποίητα μουσικά όργανα και παίζουμε το δικό μας κονσέρτο. Αποδεχόμαστε όλες τις συνθέσεις. Και εννοείται ότι αφήνουμε χώρο στα παιδιά να εκφραστούν μέσω της κίνησης αν το επιθυμούν.
18. Φτιάχνουμε τις δικές μας ιστορίες. Ένας ξεκινάει την ιστορία και ο επόμενος προσθέτει κι από κάτι… Αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό όταν γίνεται μέσα στην τάξη.
19. Αλλάζουμε το τέλος γνωστών ιστοριών και παραμυθιών.
20. Παίζουμε διάφορα παιχνίδια μυαλού και προκαλούμε τη σκέψη των παιδιών να πάει ένα βήμα πιο πέρα. Για παράδειγμα, που θα μπορούσαν να μοιάζουν ένα ρολόι και μια κουκουβάγια ή τι θα μπορούσαν να έχουν κοινό μια γάτα με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Όσο πιο τρελοί οι συνδυασμοί τόσο το καλύτερο!

Πηγή:  http://www.kindykids.gr/

O R2D2 και ο C3PO απειλούν τις θέσεις εργασίας μας!

Διαβάζω τις τελευταίες μέρες για κάποιες έρευνες που αφορούν στην “επέλαση” των μηχανών [λέγε με Robotics]. Τι λένε όμως αυτές οι [έγκυρες σαφώς] έρευνες που αναδημοσιεύονται σε πλήθος άρθρων στο Διαδίκτυο, που “πέφτουν από τα σύννεφα” με το θέμα, λες και δεν είναι ήδη δεδομένο ή ήδη πραγματικότητα...

Αναφέρονται λοιπόν στο γεγονός ότι οι θέσεις απασχόλησης, ειδικά για εργαζόμενους χαμηλότερων βαθμίδων, απειλούνται από την αυτοματοποίηση, ενώ σε αυτό συμφωνούν εταιρείες και πανεπιστήμια. Πιο συγκεκριμένα, στην ανάλυσή της PwC εκτιμάται ότι περίπου το 30 % των θέσεων εργασίας στη Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσαν δυνητικά να κινδυνεύουν με την εισαγωγή των ρομπότ από τις αρχές του 2030. [Μήπως αυτό συμβαίνει ήδη σε τεράστιες βαριές βιομηχανίες όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, η μικροηλεκτρονική, η ενέργεια και όχι μόνο;]

Για εκείνους που έχουν ως εφόδιο μια βασική εκπαίδευση, ο δυνητικός κίνδυνος από την εισαγωγή των... R2D2 και C3PO [λέγε με ρομπότ] φτάνει ακόμα και το 46% στο Ηνωμένο Βασίλειο, με το σαφώς χαμηλότερο ποσοστό του 12% για άτομα με προπτυχιακές και ανώτερες σπουδές. Ο κίνδυνος απώλειας των θέσεων εργασίας εμφανίζεται χαμηλότερος σε τομείς όπως η υγεία και η κοινωνική εργασία, όπου φτάνει στο 17 %. Βρίσκεται όμως ιδιαίτερα αυξημένος σε τομείς όπως οι μεταφορές και η αποθήκευση, όπου το ποσοστό εκτινάσσεται στο 56 %, η μεταποίηση στο 46 % και το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, όπου αγγίζει το 44 %.

Την ίδια στιγμή πάντως, σύμφωνα με την ίδια μελέτη, οι νέες τεχνολογίες σε τομείς όπως η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, θα δημιουργήσουν εντελώς νέες θέσεις εργασίας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να προστεθούν επιπλέον κέρδη στις επιχειρήσεις και θα στηρίξει ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα σε τομείς όπως αυτοί των υπηρεσιών, λόγω του ότι σε αυτές είναι [προς το παρόν τουλάχιστον] δυσκολότερο να υπάρξει πλήρης και καθολική αυτοματοποίηση –αν και θεωρώ ότι ούτε αυτό θα αργήσει να αλλάξει.

Επιπλέον, βάσει μιας άλλης μελέτης της McKinsey, εκτιμάται ότι περίπου το 50% των δραστηριοτήτων στον τομέα της εργασίας θα πληγεί από την αυτοματοποίηση. Δεν παραλείπει πάντως να αναφερθεί ότι μόνο ένα 5% των επαγγελμάτων δύναται να αυτοματοποιηθεί πλήρως.

Σε παρόμοια επίπεδα κινείται και σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σύμφωνα με την οποία το 47% περίπου των επαγγελμάτων στις ΗΠΑ κινδυνεύει από τον αυτοματισμό και την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών. Ως παραδείγματα δίνονται σε γενικές γραμμές η μείωση των θέσεων εργασίας από τη ρομποτική χειρουργική, η ενημέρωση τελικών χρηστών και καταναλωτών από ρομπότ αλλά και η αυτόνομη οδήγηση!

Οι κολοσσοί του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας –και όχι μόνο– έχουν τη δυνατότητα να αποκομίσουν τεράστια κέρδη, αντικαθιστώντας μεγάλο μέρος του ανθρώπινου δυναμικού τους με “αρμάδες” τεχνητών εγκεφάλων και ρομπότ, οι οποίοι μπορούν να αποδώσουν καλύτερα, ενώ έχουν και λιγότερες ανάγκες “ξεκούρασης”.

Οδεύουμε λοιπόν προς το Skynet ή κάτι παρόμοιο; Διαφαίνεται κάπου στο [κοντινό] μέλλον η πλήρης μηχανοποίηση; Όσο κι αν ακούγεται τρομακτικό, είναι πιθανότατα αναπόφευκτο. Σε κάτι τέτοιο μάλλον βασίστηκε κι ο Bill Gates, ο οποίος εισηγήθηκε να πληρώνονται φόροι για κάθε ρομπότ που θα προσλαμβάνεται! Κάτι τέτοιο μάλλον με βρίσκει σύμφωνο και, ποιος ξέρει, μπορεί να έρθει η ώρα που θα δούμε και από τον C3PO απεργία για την καταπάτηση των ρομποτικών δικαιωμάτων και των συνθηκών εργασίας για τα ρομπότ!

Πηγή:http://gr.pcmag.com/apopseis/26344/opinion/o-r2d2-kai-o-c3po-apeiloun-tis-theseis-ergasias-mas

Η NASA ετοιμάζει ρομπότ για το «Ταξίδι στον Άρη». Νέος διαγωνισμός!!!

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1139032

Η NASA σε συνεργασία με το Space Center Houston, το Official Visitor Center του NASA Johnson Space Center και τη NineSigma, μία διεθνή οργάνωση συμβούλων καινοτομίας, έχει ανοίξει τις εγγραφές για έναν νέο διαγωνισμό, το Space Robotics Challenge. Το event αυτό επιδιώκει να αναπτύξει τις δυνατότητες των ανθρωποειδών ρομπότ που θα βοηθούν τους αστροναύτες στο ταξίδι τους προς τον Άρη.
Η Space Robotics Challenge είναι ένας διαγωνισμός ύψους ενός εκατ. δολαρίων με στόχο την αύξηση της επιδεξιότητας των ρομπότ. Οι ομάδες πρέπει να προγραμματίσουν ένα εικονικό ρομπότ, στα πρότυπα του Robonaut 5 της NASA (R5) για να μπορεί να πραγματοποιεί μια σειρά εργασιών σε εξομοίωση, λαμβάνοντας υπόψη και την καθυστέρηση στις επικοινωνίες μεταξύ Άρη και Γης.

Η NASA ενδιαφέρεται για την αύξηση των δυνατοτήτων των ρομπότ τόσο για την εξερεύνηση του διαστήματος όσο και για γήινες εφαρμογές. Καθώς οι αποστολές θα γίνονται όλο και πιο μακροχρόνιες και πιο πολύπλοκες, ρομπότ σαν το R5 θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ως προπομποί επανδρωμένων αποστολών, ως βοηθοί ή ως επιστάτες και συντηρητές εγκαταστάσεων και εξοπλισμού που μένουν πίσω. Επίσης, η τεχνολογία R5 θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη Γη, για χρήση σε επικίνδυνα περιβάλλοντα.

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί σε εικονικό περιβάλλον. Το R5 κάθε ομάδας θα πρέπει να λύσει το «πρόβλημα» μιας αμμοθύελλας που έχει προκαλέσει ζημιές σε μια αρειανή αποικία. Οι στόχοι θα είναι τρεις: Η ευθυγράμμιση ενός δορυφορικού πιάτου τηλεπικοινωνιών, η επισκευή εγκαταστάσεων ηλιακής ενέργειας και το σφράγισμα μιας ρωγμής.
Οι φιναλίστ του πρώτου γύρου θα ανακοινωθούν τον Δεκέμβριο. Η τελική φάση του διαγωνισμού θα διεξαχθεί τον Ιούνιο του 2017 και οι νικητές θα ανακοινωθούν στα τέλη του. Το λογισμικό που θα αναπτυχθεί μέσω του διαγωνισμού θα μπορεί να μεταφερθεί και σε άλλα συστήματα ρομποτικής, επιτρέποντας στην τεχνολογία αυτή να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα παλαιότερα μοντέλα, όπως το Robonaut 2.

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ: https://www.nasa.gov/directorates/spacetech/centennial_challenges/space_robotics/index.html

1ο e-learning Θερινό Σχολείο «Υπολογιστική Μηχανική»

27 Ιούνιος - 9 Ιούλιος

Το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το Εργαστήριο Εκπαιδευτικού Υλικού και Εκπαιδευτικής Μεθοδολογίας (ΕΕΥΕΜ/ ΕΑΠ) και με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον Αναπληρωτή Καθηγητή ΣΘΕΤ/ ΕΑΠ  Γεώργιο Χατζηγεωργίου διοργανώνουν το 1ο e-learning Θερινό Σχολείο με θέμα «Υπολογιστική Μηχανική», το οποίο θα διεξαχθεί από 27 Ιουνίου έως 9 Ιουλίου 2016, στην Πάτρα, υιοθετώντας τον μεικτό τύπο εκπαίδευσης (σύγχρονη και ασύγχρονη – εξ αποστάσεως και δια ζώσης).

Η Υπολογιστική Μηχανική (Computational Mechanics) ασχολείται με την επίλυση προβλημάτων μηχανικής κάνοντας χρήση αριθμητικών μεθόδων. Πρόκειται για ένα συνεχώς εξελισσόμενο ερευνητικό πεδίο τα ευρήματα και τα αποτελέσματα του οποίου έχουν αντίκτυπο στην επιστήμη και τη βιομηχανία σε όλους τους τομείς της θεωρητικής και εφαρμοσμένης μηχανικής. Σήμερα, είναι αδιανόητη η επίλυση πρακτικών προβλημάτων μηχανικού χωρίς τη χρήση μεθόδων που βασίζονται στην υπολογιστική μηχανική όπως η ανάλυση έργων πολιτικού μηχανικού (οικοδομικά έργα, φράγματα, γέφυρες, σήραγγες), μηχανολόγου μηχανικού όπως η ανάλυση και ο σχεδιασμός μεμονωμένων εργαλείων μέχρι ιδιαίτερα πολύπλοκων κατασκευών όπως αυτοκινήτων, πλοίων, αεροσκαφών κλπ. Επίσης, θα πρέπει να αναφερθεί η τεράστια συμβολή της υπολογιστικής μηχανικής στην εξέλιξη της εμβιομηχανικής και των μικρο-ηλεκτρο-μηχανικών συστημάτων.

Το Θερινό Σχολείο μπορούν να παρακολουθήσουν Προπτυχιακοί και Μεταπτυχιακοί φοιτητές, υποψήφιοι Διδάκτορες, Μεταδιδακτορικοί και άλλοι Ερευνητές και γενικά Μηχανικοί και Επιστήμονες που ενδιαφέρονται για θέματα που πραγματεύεται η Υπολογιστική Μηχανική.

Πηγή: http://www.eduportal.gr/event/1o-e-learning-therino-scholio-ipologistiki-michaniki/

Η επέλαση του μέλλοντος

Οι ασφαλέστερες προβλέψεις αφορούν όσα θα συμβούν ύστερα από πολλές δεκαετίες. Κανείς δεν θα τις θυμάται, αν αποδειχθούν λάθος. Φαίνεται, όμως, ότι η πρόοδος της τεχνολογίας είναι τόσο αλματώδης, που κάποιες από τις προβλέψεις που σήμερα μοιάζουν εξωφρενικές είναι πολύ κοντά στην πραγματοποίησή τους.

Σε σύνοδο των προέδρων των Ευρωπαϊκών Ενώσεων Επαγγελματιών Πληροφορικής (CEPIS), που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα, ακούστηκαν εντυπωσιακές προβλέψεις, ενδεχομένως και εφιαλτικές.

Ο γνωστός μελλοντολόγος Λέοναρντ Γκερντ ήταν καταιγιστικός. Πιστεύει ότι πολλές θέσεις εργασίας θα αντικατασταθούν από ρομπότ ή άλλα αυτόματα συστήματα. Νέες εφαρμογές smartphone θα εκτελούν εργασίες που σήμερα απαιτούν την ενασχόληση ανθρώπων. Η «σύνδεση» των ανθρώπων με δίκτυα υπολογιστών θα είναι επιτακτική ανάγκη, όρος επιβίωσης. Κινητές συσκευές θα επικοινωνούν με τους ανθρώπους και θα λειτουργούν σαν δεύτερος εγκέφαλος. Η πρόοδος σε διάφορους τομείς, όπως η πληροφορική, η τεχνική νοημοσύνη, η βιολογία κ.λπ., θα συνδυάζεται δημιουργώντας νέους κλάδους με απίστευτες, ανατρεπτικές, εφαρμογές.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ενώσεων Επαγγελματιών Πληροφορικής (CEPIS), Βύρων Νικολαΐδης, εκτιμά ότι το 50% περίπου των σημερινών θέσεων εργασίας θα καταργηθούν, εξαιτίας των νέων τεχνολογιών, της πληροφορικής και της ρομποτικής. Ηδη κυκλοφορούν οχήματα χωρίς οδηγό και είναι ένα μικρό δείγμα των αυτοματισμών που ετοιμάζονται σήμερα. Η τεχνολογία θα δίνει λύση σε πολλά άλυτα σήμερα προβλήματα. Θα γίνουν κοσμογονικές αλλαγές και θα έχουμε επιτεύγματα, όπως η ηλεκτρομαγνητική ακοή, η τηλεσκοπική όραση, ο έλεγχος της απώλειας μνήμης και η ενίσχυσή της. Η ανθρωπότητα θα αλλάξει περισσότερο τα επόμενα 20 χρόνια απ’ ό,τι άλλαξε τα προηγούμενα 300 χρόνια! Η επόμενη βιομηχανική επανάσταση έρχεται.

Ακόμα κι αν δεν επιβεβαιωθούν όλες αυτές οι προβλέψεις, είναι βέβαιον ότι διαμορφώνεται νέο πλαίσιο για το μέλλον της εργασίας. Οι ανάγκες, οι συνθήκες, οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι θα είναι διαφορετικοί από σήμερα.

Ποια σημασία μπορεί να έχουν όλα αυτά για μια χώρα που κινείται εκτός αγορών και βρίσκεται σε ύφεση την τελευταία εξαετία; Μια οικονομία που έχει ανεργία πάνω από 24% πρέπει να ανησυχεί για την εξέλιξη της τεχνολογίας τις επόμενες δεκαετίες; Ισως στο μέλλον βρίσκονται οι απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα.

Ενδεχομένως οι εξελίξεις αυτές δεν αποτελούν κατάρα αλλά ευκαιρία για την ελληνική οικονομία. Οι ειδικοί συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι τα προσόντα που δεν πρόκειται να υποκατασταθούν από τα ρομπότ είναι η συναισθηματική νοημοσύνη, η δυνατότητα να εξηγούμε την πραγματικότητα, οι διαπραγματευτικές ικανότητες. Προσόντα που έχουν οι Ελληνες και δεν απαιτούν οργάνωση και… αποτελεσματικότητα! Χρειάζεται, ωστόσο, να διαμορφωθεί το κατάλληλο πλαίσιο για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, αλλά και η ανάλογη εκπαίδευση της νέας γενιάς στους τομείς που τώρα αναπτύσσονται, συνήθως με επίκεντρο το επάγγελμα του προγραμματιστή. Κυρίως όμως απαιτείται μια νέα ατζέντα δημόσιου διαλόγου, που θα διερευνήσει και θα υιοθετήσει αυτά που έρχονται. Μια νέα ατζέντα που θα απομακρυνθεί από τη διαχείριση παλιών προβλημάτων και τις συντεχνιακές δεσμεύσεις που είχαν διαμορφωθεί στο παρελθόν. Μια γενναία ματιά στο μέλλον είναι το ζητούμενο.



Πηγή: http://www.kathimerini.gr/859775/opinion/epikairothta/politikh/h-epelash--toy-mellontos

Η Υπολογιστική Επιστήμη, η Υπολογιστική Σκέψη και η Εκπαιδευτική Ρομποτική

Τα τελευταία χρόνια εμφανίσθηκε σε Διεθνές επίπεδο μια νέα επιστήμη, η Υπολογιστική Επιστήμη, η οποία είναι ένα ταχέως αναπτυσσόμενο διεπιστημονικό πεδίο που χρησιμοποιεί προηγμένες υπολογιστικές δυνατότητες για την κατανόηση και επίλυση σύνθετων προβλημάτων, και περιέχει έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης που ονομάζεται «υπολογιστικός τρόπος σκέψης» (computational thinking). Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η αποσαφήνιση των όρων «Υπολογιστική Επιστήμη» και «Υπολογιστική Σκέψη» και πως έχουν επηρεάσει το μάθημα της Πληροφορικής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Επίσης γίνεται αναφορά στην ανάπτυξη της υπολογιστικής σκέψης με τη χρήση Εκπαιδευτικής Ρομποτικής. Σκοπός της εργασίας είναι η ενημέρωση της Ελληνικής εκπαιδευτικής κοινότητας για την νέα αυτή επιστήμη και τον υπολογιστικό τρόπο σκέψης και η τροφοδότηση σχετικών συζητήσεων.


Κάντε κλικ εδώ για διαβάσετε ολόκληρη την εργασία.

Βίντεο: Υπολογιστική σκέψη: Μια δεξιότητα για όλους